Τον Φεβρουάριο ψηφίστηκε ο νόμος 4777/2021 με τίτλο «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις» με συνολικά 58 άρθρα[1]. Προβλέπει μία καθολική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση από τον τρόπο εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τις συνθήκες φοίτησης στα Α.Ε.Ι., μέχρι και την τροποποίηση του ποινικού κώδικα.
Με αφορμή την νέα πανδημία τα πανεπιστήμια της χώρας είναι κλειστά εδώ κι ένα χρόνο, γεγονός που διευκόλυνε τον σχεδιασμό και την ψήφιση του Νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη. Όμως ο νόμος αυτός δεν ήρθε απ’ το πουθενά‧ πρόκειται για μία εξαιρετικά στοχευμένη πολιτική κίνηση, για την οποία ο δρόμος στρώθηκε πολύ διεξοδικά. Με την βοήθεια των ΜΜΕ, η προπαγάνδα των τελευταίων ετών -δεξιά και αριστερή- έχει επικεντρωθεί στην στοχοποίηση πολιτικών ιδεολογιών, τα υποκείμενα των οποίων γίνονται αντιληπτά ως “φορείς εγκληματικότητας” και αποτελούν “κίνδυνο για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας”. Χαρακτηριστική η περίπτωση των Εξαρχείων, όπου μια ολόκληρη περιοχή ταυτίστηκε με αυτό το προφίλ και άμεση αναγκαιότητα αποτέλεσε η “εξυγίανσή” της. Στην συνέχεια, ακολούθησαν οι καταλήψεις και τα στέκια σε όλη την Ελλάδα, ως “εστίες ανομίας”. Επόμενος ασθενής, τα πανεπιστήμια, που ως γνωστόν αποτελούν “άντρα παραβατικότητας” και επιτρέπουν στους εγκληματίες να μπαινοβγαίνουν διαταράσσοντας την κανονικότητα. Κάπως έτσι νομιμοποιείται η πολιτική τους στα μάτια όσων παρακολουθούν το δελτίο των 8 και στο όνομα της “ασφάλειας και της τάξης” η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει νομοσχέδια για να περιθάλψει μια κοινωνία “μολυσμένη” με βία κι ανομία‧ κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, μπάτσοι και κάμερες στα πανεπιστήμια, πειθαρχικό και διαγραφές. Ταυτόχρονα, ούτε λόγος για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑΕΙ‧ υποχρηματοδότηση, ελλιπείς υποδομές και παροχές, ανεπαρκείς μισθοί και πολλά άλλα. Αντίθετα, πλήττονται ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια, με την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα, την εξίσωση πτυχίων Κολλεγίων-ΑΕΙ, την αξιολόγηση των ΑΕΙ ως κριτήριο χρηματοδότησης και ούτω καθ’ εξής.
Πρόκειται για την ταχύτερη εφαρμογή της ατζέντας της Νέας Δημοκρατίας για μία συνολική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που στοχεύει σε ένα αποστειρωμένο ακαδημαϊκό περιβάλλον και την μετατροπή του πανεπιστημίου σε καλοστημένη επιχείρηση. Πρώτα απ’ όλα, περιορίζεται η δυνατότητα πρόσβασης στα πανεπιστήμια, είτε με την θέσπιση ελάχιστης βάσης εισαγωγής και διπλού μηχανογραφικού, είτε με την απαγόρευση της εισόδου όσων δεν ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Οι ρυθμοί των φοιτητικών σπουδών αυξάνονται υποχρεωτικά με την θέσπιση του ν+2 και κάθε κοινωνική, πολιτική ή άλλη πτυχή του χαρακτήρα τους απαλείφεται. Η παραγόμενη γνώση προσφέρεται στα χέρια κράτους και κεφαλαίου προς αξιοποίηση[2] και το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί τώρα να κερδίσει ακόμη περισσότερο, πουλώντας αγαθά ή υπηρεσίες προστασίας στα ΑΕΙ και γνώση στα ΙΕΚ/Κολλέγια. Εντέλει, η αστυνόμευση και ο έλεγχος που φέρνει ο νέος (αντι)εκπαιδευτικός νόμος έρχονται να επιτηρήσουν, όχι μόνο όσα κάνουμε και σκεφτόμαστε, αλλά και να προστατεύσουν αυτήν ακριβώς την προσπάθεια καταστρατήγησης της ελεύθερης πρόσβασης στην γνώση, εντατικοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Αντανακλά τις βλέψεις του σκληρού νεοφιλελευθερισμού που οραματίζεται μονάχα το κέρδος και δεν διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων για να το εξασφαλίσει.
Ως συλλογικότητα που υπάρχει και δρα μέσα στο πανεπιστήμιο είναι για μας απαραίτητο να μιλήσουμε για αυτά που συμβαίνουν και να τοποθετηθούμε ρητά κατά αυτού του νόμου-έκτρωμα. Η αντιεκπαιδευτική πολιτική της ΝΔ έρχεται μαζί με κάμερες, μπάτσους και πειθαρχικό για να μετατρέψει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε σωφρονιστικά, με την αγαστή συνεργασία των πρυτανικών αρχών. Ήδη πριν την κατάργηση του ασύλου, η νομοθεσία επέτρεπε την είσοδο της ΕΛΑΣ στα ΑΕΙ, αυτεπάγγελτα ή με απόφαση πρυτανικού συμβουλίου[3]. Που σημαίνει ότι ο νόμος Κεραμέως δεν ήρθε να προστατέψει το πανεπιστήμιο από εγκληματίες. Εκείνοι έχουν μπει στα πανεπιστήμια προ πολλού, με την εισβολή των μπάτσων στα πανεπιστήμια, ήδη από το 1985 στο Χημείο, φτάνοντας στο 2019 και 2020 στην πρώην ΑΣΣΟΕ και το Πολυτεχνείο. Ήρθε να συμμορφώσει το πανεπιστήμιο που καλλιεργεί την κριτική σκέψη, επειδή επιτρέπει την αμφισβήτηση του κυρίαρχου και την αντιπαράθεση με το υπάρχον. Εμείς, ως άτομα που αγωνίζονται για μια ζωή με αξιοπρέπεια κι ελευθερία, θέλουμε να παραμείνουν τα πανεπιστήμια μας ένας τόπος όπου οι ιδέες υπάρχουν χωρίς φίλτρο. Θέλουμε να συνεχίσουν να γεννούν τους αγώνες που προέρχονται απ’ τις ανάγκες μας. Θέλουμε ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό που να μοιράζεται την γνώση με όλα τα μέλη της κοινωνίας, όχι μόνο τους επιτυχόντες των πανελλαδικών.
Ένα χρόνο τώρα βρισκόμαστε στην απομόνωση της τηλεκπαίδευσης και ξαφνικά, όλα όσα αντιμαχόμαστε, έρχεται το κράτος να μας τα επιβάλλει και με το νόμο‧ την επιτήρηση των σωμάτων και των χώρων μας, την καταγραφή-συλλογή-αποθήκευση των προσωπικών μας δεδομένων, την ελιτίστικη εκπαίδευση, την αστυνόμευση, την καταστολή, την υποτίμηση των ζωών μας. Απέναντι σε όλα αυτά, δεν πρόκειται να μείνουμε αμέτοχες και απλοί παρατηρητές. Για αυτό και ανεβάσαμε συμβολικά πανό στο κτήριο του τμήματος Γεωγραφίας στις 2.4.21 ως μία πρώτη (αντί)δράση ενάντια στον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη.
ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΗ ΟΥΤΕ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ – Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ – ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΠΤΥΧΙΑ
Αυτόνομο Στέκι
Απρίλιος 2021
[1] Αν θες να καταλάβεις τι φέρνει ο ν.4777/2021 δες το κείμενο με τίτλο «ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ (ΑΝΤΙ)ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 4777/2021» στην ιστοσελίδα μας https://autsteki.espivblogs.net .
[2] Βλ. υπόθεση με το αερόπλοιο τύπου Ζέπελιν στην έδρα του Πανεπιστημίου Αιγαίου στην Σάμο, υπόθεση με την κατασκευή drone στο ΑΠΘ κ.ά..
[3] Βλ. Νόμος 4485/2017 «Οργάνωση και λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης, ρυθμίσεις για την έρευνα και άλλες διατάξεις.»
Υποβολή απάντησης