Η ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ… Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με το ζήτημα των φοιτητικών εκλογών. Μία διαδικασία κατά την οποία οι φοιτητ(ρι)ές καλούνται -μέσω της ψήφου τους- να εκλέξουν τη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου· ένα όργανο το οποίο κατέχει την εξουσία να αποφασίζει το συλλογικό συμφέρον, χωρίς την άμεση συμμετοχή των φοιτητ(ρι)ών.

Αρκεί να παρακολουθήσεις μια Γενική Συνέλευση τμήματος ή να ανέβεις μία βόλτα στο πανεπιστήμιο την ημέρα των εκλογών για να καταλάβεις την κίβδηλη όψη αυτού του τρόπου οργάνωσης. Η ψήφος, η οποία παρουσιάζεται ως το βασικότερο καθήκον των φοιτητ(ρι)ών δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά την στεγνή ανάθεση της δυνατότητας κάθε φοιτητή/ριας να εκφράζεται και να συναποφασίζει ισότιμα. Το πανεπιστήμιο, σαν μικρογραφία της κοινωνίας, δομείται και λειτουργεί εξίσου ιεραρχικά. Το ατομικό συμφέρον παίρνει σάρκα και οστά με μία μορφή ανταγωνισμού που καλλιεργείται εντός (και εξ’αιτίας) αυτής της δομής.

Κάπως έτσι, δεν μας εκπλήσσει η δωροδοκία μέσω κερασμένων ποτών, σημειώσεων και κάθε είδους ανέσεων, πάντα με την υπογραφή της φοιτητικής παράταξης· λαϊκισμός κάθε μορφής και φεστιβάλ που πουλάνε επαναστατικότητα· ούτε βέβαια το θέαμα του πολιτικαντισμού εντός των Γενικών Συνελεύσεων από μέλη παρατάξεων, που αρκούνται σε διαπληκτισμούς άνευ ουσίας. Όλα τους, πρακτικές που υιοθετεί κάθε παράταξη για να αντλήσει πολιτική υπεραξία μέσω μερικών ακόμα ψήφων.

Το σύνολο αυτών των εικόνων δεν είναι μια εκφυλισμένη δημοκρατία· αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί. Η λογική της ανάθεσης παράγει τους φαινομενικά «ανώτερους» που θα αναλάβουν να αποφανθούν για εμάς, χωρίς εμάς. Δεν πιστεύουμε σε μεσσίες, ούτε σε «αγωνιστικές ψήφους». Θέλουμε συνελεύσεις στις οποίες οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά και ισότιμα, χωρίς κηδεμόνες και μεσολαβητές, όπως είναι οι φοιτητικές παρατάξεις και το Διοικητικό Συμβούλιο. Η αποχή από τις εκλογές, όμως, δεν σημαίνει και πολιτική αδράνεια. Είναι μια απόλυτα συνειδητή επιλογή η οποία προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή στην διαμόρφωση και λήψη των αποφάσεων, μέσω των Γενικών Συνελεύσεων, ώσπου το ατομικό να ταυτίζεται με το συλλογικό.

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΜΙΑ ΥΠΑΚΟΗ ΑΠΕΧΟΥΜΕ – ΑΠ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΕΚΛΟΓΗΣ.

ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΛΠΙΚΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥΣ.

ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΔΡΑΣΗ.

 

Αυτόνομο ⋆ Στέκι